Το bmx(& το skate) είναι τρόπος ζωής, γουστάρεις που το κάνεις. Σε γεμίζει! Κάποιοι ξεκινάμε με την πρώτη φορά που πιάνουν ποδήλατο. Ακλουθεί το πρώτο trick που εντυπωσιάζεσαι εσύ ο ίδιος και λες ‘’το έχω’’ ξεκινάς κι άλλο κι άλλο σε κάποιο προαύλιο σχολείου (να μην σε βλέπει και κανείς ) και καταλήγεις στην παράλια όπου κάνεις φίλους με το ίδιο παθός. Δε σε νοιάζουν τα ρούχα, αρκεί να σε βολεύουν, δε σε νοιάζουν οι μελανιές ούτε το πόσο ‘’ ατσούμπαλος ΄΄ φαίνεσαι με τόσο μικρό ποδήλατο.
Αυτό είναι το bmx… το κάνεις μόνο για πάρτη σου
Όλο το θέμα, για μένα, είναι η πρώτη ‘’γερή’’ βούτα. Πρέπει να πάθεις για να μάθεις!!! Εκεί όμως είναι που πρέπει να πεις cool τώρα γιατί έχω το χέρι σε γύψο αλλά… δεν σταματάς ,κοιτάς, μιλάς, μαθαίνεις σκέπτεσαι τα επόμενα κ καλύτερα tricks… χτυπάς καμιά bomba (έχεις κι άλλο χέρι) περνάνε τα 3 μηνάκια κ δώσε πάλι στο πετάλι. Φτιάχνεις κουτσά στραβά το λαιμο στο GT εδώ είμαστε…!
Κοζάρεις το χαμόγελο σου, νέα tricks ξανά χαλασμένα παπούτσια ξανά
σκισμένα παντελόνια ξανά αδειάσματα.
Να είχα και ένα skate park σωστό τότε χαλάλι, θα
παρακαλάει ο κόσμος για
΄΄ ατσούμπαλους ΄΄ με κατεβασμένα παντελόνια και μικρά ποδήλατα
